مسجد عتبان بن مالك
 
درقبا مسجدى بوده با نام «مسجدعُتْبان بن مالك» كه در یكى دو قرن گذشته از میان رفته است. عتبان كه از نُقَباى انصار بود، از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) خواست تا به منزل وى بیاید و نمازى در آنجا بخواند تا محل نماز آن حضرت را مصلاّى خود قرار دهد; چرا كه گاه سیل مى آید ومیان او ومسجد فاصله مى اندازد. حضرت به خانه او رفتند و مصلاّیى برایش معین كردند و در آنجا نماز گزاردند. به همین دلیل، منزل عتبان به صورت مسجد درآمد.
 
محل منزل عتبان در شمال مسجد جمعه بوده و بر اساس گفته عباسى، این مسجد در سال 1036 ق. بازسازى شده است، اما اكنون اثرى از آن به چشم نمى خورد.(2)
 
محمد الیاس عبدالغنى معتقد است: به نظر مى رسد مسجدى كه برابر مسجد جمعه
 
در این سوى قرار داشته و آن نیز در سال 1417 قمرى از میان رفته، همان مسجد عتبان بوده است.(1) مقصود وى مسجدى است كه پیش از این با عنوان «مسجد بنات بنى النجار» از آن یاد كردیم.
 
حفظ منزل عتبان به عنوان محلى متبرك، در طول ـ دست كم ـ دوازده قرن، یكى از بهترین دلایل در اعتقاد تمامى نسل هاى مسلمان از آغاز تا زمان یاد شده، به متبرك بودن مكان هایى است كه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در آنها نماز گزارده است.
 
1 . تاریخ المعالم المدینة المنوره، ص 125 و 126
 
2 . تاریخ المعالم المدینة المنوره، ص 155