سقیفه بنى ساعده
 
سقیفه به بناى مسقفى گفته مى شود كه ایوان هم دارد. به نظر مى رسد كه برخى از طوایف یا همه آنها، سقیفه اى داشته اند كه براى كارهاى عمومى و جلسات، از آن استفاده مى كرده اند. این مى تواند شبیه دارالندوه اى باشد كه قُصَىّ بن كِلاب براى قریش در مكه درست كرد. اما سقیفه بنى ساعده، متعلق به طایفه بنوساعدة بن كعب بن خزرج بود و در نزدیكى مسجد النبى قرار داشت. و از شهرت تاریخى برخوردار بود. گفتنى است شهرت اصلى اش، به دلیل وقوع رخداد تاریخى بیعت ابوبكر در آن است. سقیفه در سمت غرب مسجد نبوى، در كنار چاه بضاعه بود. سعد بن عباده كه كاندیداى انصار براى خلافت بود، در نزدیكى آن زندگى مى كرد. از آنچه تا پیش از سال 1030 ق. بر سر این مكان از بازسازى و غیره آمده، خبرى در تواریخ موجود نیست. در سال یاد شده، شخصى با نام على پاشا، به هدف حفظ موقعیت سقیفه، بنایى بر روى آن ساخت. تصویر این بنا در كتاب «آثار المدینة المنوره» از عبدالقدوس انصارى چاپ شده است. در سال 1383 قمرى قرار شد به جاى آن، همراه زمین هاى اطراف، ساختمانى براى كتابخانه ساخته شود و سالنى هم براى جلسات عمومى به نام «سقیفه بنى ساعده» درست كنند; اما پس از تخریب، این اقدام ـ مانند به خلافت رسیدن سعدبن عباده ـ به جایى نرسید. زمین یاد شده ـ كه سقیفه در آن قرار داشت ـ تا پیش از توسعه جدید، عبارت از یك باغ به مساحت 2740 متر و جایگاه برق به مساحت 1905 متر بوده است. این زمین در یك مثلثى میان شارع سلطانه، شارع مناخه و شارع السحیمى قرار داشته است.